این پژوهش با استفاده از فراتحلیل، مطالعات انجام‌شده درباره محرومیت و حاشیه‌نشینی در ایران را بررسی کرده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که محرومیت به چهار دسته مطالعات فضایی، سلامت و درمان، مطالعات موضوعی منطقه‌ای، و تحلیل‌های ترکیبی تقسیم می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که ضعف سیاست‌گذاری، مهاجرت نیروی انسانی و سرمایه، عدم توازن در تخصیص منابع، و تمرکز بر کلانشهرها از اصلی‌ترین دلایل تداوم محرومیت است. در نهایت شاخص‌های جدید محرومیت عمومی و محرومیت سلامت برای تخصیص یارانه‌ها پیشنهاد شده است.